بررسی نقش نگرش به عشق در پیش‌بینی طلاق عاطفیِ زنان و مردان متأهل شهر قزوین

مطالعه حاضر با هدف بررسی نگرش‌ به عشق در پیش‌بینی طلاق عاطفی زنان و مردان متأهل شهر قزوین انجام شد.روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود. نمونه 200 نفر از زنان و مردان متأهلی بودند که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس از مناطق مختلف شهر قزوین از میان افرادی انتخاب شدند که تقریباً پنج سال از ازدواج آنهاگذشته بود. برای گردآوری اطلاعات از فرم کوتاه مقیاس نگرش به عشق(LAS) هندریک و هندریک با ضریب آلفای (82/0) و مقیاس طلاق عاطفی گاتمن با ضریب آلفای(93/0) استفاده شد. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون و تجزیه و تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که بین طلاق عاطفی و انواع نگرش به عشق(شهوانی، دوستانه و نوع‌دوستانه) رابطه معناداری وجود دارد. یافته دیگر اینکه نگرش‌های عشقی شهوانی، بازی‌گونه و دوستانه به‌ترتیب به میزان 30%، 32% و 33% در سطح معناداری (01/0 p≤) قابلیت پیش‌بینی طلاق عاطفی را دارند. کیفیّت نگرش همسران به مقوله عشق، به عنوان متغییر پیش‌بینی‌کننده رضایت یا عدم رضایت زناشویی، نقش مهمی در فرایند زندگی مشترک ایفا می‌کند. لذا توجه درمان‌گران خانواده به نگرش‌های عشقی همسران، می‌تواند شرایط تثبیت زناشویی موفق را در آینده زندگی مشترک آن‌ها فراهم کند.